Πλατεία συνηθισμένη, παρατημένη από καιρό, δίχως εκπλήξεις για τον επισκέπτη. Τη σκεπάζει στεφάνι από δέντρα που προσπάθησαν μα δεν πήραν το ύψος που έπρεπε. Στη μέση παιδική χαρά· δε ζωντανεύει όσο κι αν παίζουν τα παιδιά. Ένας νεαρός στην άκρη του στεφανιού περιμένει. Δεν τον είχα προσέξει, ο ερχομός της κοπέλας με ανάγκασε να τον δω. Η χορογραφία που συνθέτουν τα νεανικά τους σώματα σπάει τη μονοτονία. Ακόμα και τη συννεφιά, που είχε πλακώσει πριν από λίγο, νίκησαν. Για μία στιγμή η πλατεία είδε την Άνοιξη. Ύστερα έφυγαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου